วิดีโอ

สื่อสารด้วยภาพ บันทึกความภูมิใจ ผ่านเลนส์กล้อง

เมื่อก่อนสมัยเรียน ผมเรียนด้านการออกแบบ เรียนคณะนิเทศศาสตร์ซึ่งไม่มีเรื่องการถ่ายภาพนะครับ แต่ด้วยความสนใจส่วนตัว ผมก็ไปยืมอุปกรณ์จากเพื่อนมาครับ ก็รู้สึกเกรงใจนะ แต่ตอนนั้นยังถ่ายภาพไม่เป็น แล้วก็ยังไม่มีเงินด้วยเลยต้องไปขอยืมอุปกรณ์เพื่อนมาเพื่อฝึก และฝึกด้วยตนเองครับ

ใช้ประสบการณ์ของครู สร้างประสบการณ์นักเรียน

อาชีพครูในทุกวันนี้ ครูที่จะมาสร้างประสบการณ์ให้น้องที่มีข้อจำกัดทางด้านร่างกาย เรายังขาดบุคลากรแบบน้องๆ มากเลย เพราะประสบการณ์บางอย่างเราไม่เคยเข้าใจ นึกไม่ออกเลยว่าประสบการณ์แบบนี้เป็นยังไง เพราะเราไม่เคยผ่าน สำหรับคนที่ผ่านประสบการณ์สุขทุกข์แบบน้องๆ ถ้าได้มาเป็นครู พี่ว่าดีมากๆ ครับ สนับสนุนให้มีน้องๆ มาเป็นครูกันเยอะๆ ครับ 

เปิดกว้าง ไม่ปิดกั้น เพื่อนำไปสู่การสร้างสรรค์สิ่งใหม่

เราเรียนจบจากคณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ภาควิชานฤมิตศิลป์ เป็นเอกออกแบบกราฟิกเลย เราได้ทำงานตรงกับตามที่เรียนมาเป๊ะๆ เลย เราเป็นคนที่ชัดเจนเรื่องความชอบมาตั้งแต่เด็กเลย ตั้งแต่เรียนมัธยมแล้วด้วยนะ เราชอบวาดรูป ชอบฟังเพลง ชอบดู Packaging หรือบรรจุภัณฑ์ต่างๆ สังเกตดูปกซีดีบ้าง

เพราะการเรียนคือเครื่องยกฐานะทางสังคม จึงต้องไม่ยอมแพ้ภายใต้ข้อจำกัด

ผมมีการฝึกทำข้อสอบมาตั้งแต่ ม.4 แล้วครับ เพราะตอนนั้นก็คิดว่าตัวเอง จะต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ไหนสักที่ครับ แต่ยังไม่ได้กำหนดว่าตัวเองต้องเลือกมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์นะครับ

เราต้องมองเรื่องท้าทายให้เป็นแบบฝึกหัดที่ดี

“เอาเข้าจริงเราแทบจะนึกไม่ออกเลยว่าตัวเองฝันอะไร เพราะการเป็นคนพิการทำให้เราคิดไม่ออกว่า จะทำอะไรได้บ้างในอนาคต ด้วยข้อจำกัดทางร่างกาย และข้อจำกัดทางสังคม เมื่อก่อนโอกาสการทำงานของคนพิการก็ไม่เยอะขนาดนี้ ถ้าไม่ขายลอตเตอรี่ ก็เป็นขอทาน เด็กพิการหลายคนก็อยู่บ้านเรียนแค่ประถม ก็เลยไม่ค่อยกล้าฝัน แต่ที่เราฝันตั้งแต่ตอนเด็กคืออยากเปิดโรงเรียน…

แรงบันดาลใจจากการรับ สร้างแรงขับเคลื่อนสู่การให้

“จะได้ยินบ่อยมากคือ เปลี่ยนภาระให้เป็นพลัง มันก็คือเรื่องจริง เพราะว่าการที่เราเรียนในมหาวิทยาลัย สอนเราหลายอย่างไม่ได้สอนแค่ความรู้ ทำให้เรามีเพื่อน สอนการใช้ชีวิต แล้วทำให้เราได้มาใช้ชีวิตตัวคนเดียว ทำให้เราพัฒนาไปอีกสเตป ถ้าพัฒนาตัวเองได้ เราก็พัฒนาสังคมได้ด้วยเราไม่ต้องไปเป็นภาระใคร”

ลองเรียนจนรู้ เสริมทักษะสร้างความสุข เป็นตัวเราที่รักตัวเอง

“อันดับแรกคงต้องหาตัวเองให้เจอครับ มองให้เหมือนเป็นการเขียนโปรแกรมครับ ถ้าเรามีเป้าหมายว่าอยากจะให้โปรแกรมนี้สามารถรันออกมาแล้วแสดงผลลัพธ์แบบนี้ มันมีหลายวิธีด้วยกันที่จะทำให้ผลลัพธ์ตรงนี้เกิดขึ้นได้ อยู่ที่ว่าวิธีไหนจะสะดวก วิธีไหนที่เราชอบมากที่สุด เราก็เลือกหาวิธีนั้น”

Scroll to Top